هر آنچه که آقایان باید درباره «یائسگی مردان» بدانند
همونطور که میدونید زنان با پا گذاشتن به دوران میانسالی وارد مرحله جدید و طبیعی ای از زندگی خود به نام یائسگی یا منوپاز می شن که در اثر اون، بدن زنان دچار تغییرات زیادی می شه.
اما می دونستین که مردان هم یائسه می شن؟ از اونجایی که یائسگی در مردان به اندازه زنان دردسر ساز و البته همه گیر نیس، معمولاً کمتر از اون صحبت می شه.
در ادامه با چیستی و چرایی یائسگی مردان بیشتر آشنا میشیم.
یائسگی مردونه چیه؟
یائسگی مردونه اصطلاح رایجیه که واسه حالتی به نام «آندروپاز» به کار میره و به تغییرات هورمونی ای میگن که در اثر افزایش سن در بدن مردان رخ میدن.
از این مسأله بعضی وقتا با عنوان کمبود تستوسترون، کمبود آندروژن یا هیپوگنادیسم دیررس هم یاد می شه.
یائسگی مردونه شامل کاهش تولید هورمون جنسی تستوسترون در مردان ۵۰ ساله یا بیشتر می شه.
در بیشتر موارد، این مسأله رو با هیپوگنادیسم (حالتی که در اون غدد جنسی، مقدار کم یا ناچیزی هورمون تولید می کنن) در رابطه می دونن. هر دوی این حالتا یعنی آندروپاز و هیپوگنادیسم، شامل کاهش سطح هورمون تستوسترون و علائم مشابه می شن.
هورمون تستوسترون در بیضهای مردان تولید می شه.
نقش این هورمون بالاتر از ایجاد میل جنسیه. تستوسترون عامل تغییرات دوران بلوغه، انرژی ذهنی و فیزیکی رو تأمین می کنه، توده عضلانی بدن رو حفظ می کنه، عکس العمل جنگ یا فرار رو تنظیم می کنه و وظیفه تنظیم دیگه ویژگیای تکاملی کلیدی رو برعهده داره.
یائسگی مردان از چند جهت با یائسگی زنان فرق داره.
اول اینکه، همه مردان دچار اون نمی شن. دوم اینکه، این مسأله باعث از کار افتادگی کامل اندامای تناسلی نمی شه.
با این حال، کاهشی که در اثر این مسأله در سطح هورمونا اتفاق می افته ممکنه مردان رو دچار بعضی مشکلات جنسی کنه.
نشونه های یائسگی مردونه چه هستن؟
یائسگی مردونه می تونه باعث بروز مشکلات فیزیکی، جنسی و روانی شه.
این مشکلات معمولاً با بالا رفتن سن، شدت می گیرن. علائم آندروپاز عبارتند از:
- کم شدن انرژی
- افسردگی یا ناراحتی
- کم شدن انگیزه
- کم شدن اعتماد به نفس
- سخت شدن تمرکز کردن
- بی خوابی یا سخت خوابیدن
- افزایش چربی بدن
- کاهش توده عضلانی و احساس ضعف فیزیکی
- بزرگ شدن پستانا
- مشکل نعوظ
- کم شدن میل جنسی
- ناباروری
علاوه بر اینا، ممکنه نشونه های دیگری مثل ورم یا حساس شدن پستانا، کاهش اندازه بیضها، ریزش موهای بدن، یا گر گرفتگی رو هم تجربه کنین. کاهش هورمون تستوسترون با یائسگی مردونه ربط داره و بین این مسأله و پوکی استخون در مردان هم رابطه هست.
در اثر این مریضی، استخوانا ضعیف و شکننده می شن.
البته این نشونه ها شایع نیستن.
برخلاف یائسگی زنان که در اثر اون تولید هورمونا به طور کامل متوقف می شه، کاهش تولید تستوسترون در مردان روند آهسته تری داره.
بیضهای مردان، برخلاف تخمدانای زنان، هیچوقت از ماده ای که واسه تولید تستوسترون به اون نیاز داره خالی نمی شه.
بدن یه مرد سالم، تا ۸۰ سالگی یا بیشتر هم می تونه اسپرم تولید کنه.
با این حال، ممکنه در بعضی مردان، در اثر مریضی، از سنین ۴۵ تا ۵۰ سالگی و به شکل چشمگیرتری، بعد از ۷۰ سالگی، تغییرات جزئی ای در کارکرد بیضها اتفاق بیفته.
یائسگی مردونه چیجوری تشخیص داده می شه؟
اگه در سنین میانسالی هستین و نشونه های آندروپاز رو در خود می بینین، واسه تشخیص دقیق باید به دکتر مراجعه کنین. دکتر، شما رو معاینه فیزیکی می کنه، در مورد نشونه ها از شما سؤال می پرسد و تعدادی آزمایش در مورد مشکلاتی که ممکنه در مشکل شما نقش داشته باشن، براتون تجویز می کنه.
علاوه بر اینا، آزمایش خون هم واسه شما تجویز می شه که شایدً امتحان سطح هورمون تستوسترون در بدن تون رو هم شامل میشه.
یائسگی مردونه چیجوری درمان می شه؟
اگه آندروپاز مشکلات شدید و دچار مشکل کننده ای در زندگی شما ایجاد نکرده باشه، شایدً بدون هیچ درمان تخصصی ای می تونین نشونه های اونو مدیریت کنین. شاید دشوارترین بخش درمان یائسگی مردونه، صحبت با دکتر درباره نشونه هاییه که در خود می بینین. متأسفانه بیشتر مردان نه فقط تمایلی به مراجعه به دکتر ندارن، بلکه از مطرح کردن مشکلات جنسی خود با دکتر شرم دارن.
عادی ترین روش درمان واسه علائم یائسگی مردونه، دنبال کردن یه سبک زندگی سالمه. مثلا، شایدً دکتر به شما پیشنهاد می کنه که رژیم غذایی سالمی داشته باشین، به طور منظم ورزش کنین، به اندازه کافی بخوابین و اضطراب تون رو کم کنین.
با در پیش گرفتن این عادتای سالم، مردانی که نشونه های آندروپاز رو دارن شایدً متوجه تغییرات زیادی در سلامت عمومی خود می شن.
اگه دچار افسردگی شده باشین، تجویز دکتر واسه شما شایدً مصرف داروهای ضد افسردگی، روان درمانی و تغییر در سبک زندگی میشه.
یه گزینه درمانی دیگه، روش درمانی جایگزینی هورمونه. با این حال، این روش، به دلیل به کار گیری هورمونای مصنوعی، می تونه مشکلات خطرناکی مثل شدید شدن سرطان پروستان یا افزایش خطر بروز مریضی قلبی داشته باشه.